به گزارش قدس آنلاین، محمود اکبری، معاون فروش و بازاریابی شرکت فولاد مبارکه ضمن بیان این مطلب در گفتگویی به تشریح الزامات توسعه صنعت فولاد کشور پرداخت که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

صنعت فولاد کشور در حال حاضر با چه چالش هایی مواجه است؟

در حال حاضر مهمترین چالش های صنعت فولاد ایران، عدم توازن در زنجیرۀ تأمین، کمبود نقدینگی، بالا بودن هزینه های تأمین مالی، تأمین مواد اولیه، افزایش چشمگیر قیمت برخی مواد مصرفی، بهینه نبودن سیستم حمل ونقل و لجستیک، مشکلات بندری برای صادرات، بالا بودن تورم نسبت به کشورهای مهم تولیدکنندۀ فولاد، عدم اعتماد سرمایه گذاران به بازدهی سرمایه و... است.

بسیاری از فعالان صنعت، رکود را یکی از مشکلاتی می دانند که صنعت فولاد را متأثر ساخته است، نظر شما در این باره چیست؟

تداوم رکود در چند سال گذشته در صنایع مختلف کشور یکی از مهمترین چالشهای صنعت فولاد کشور بود که منجر به کاهش روند توسعۀ این صنعت شد و بسیاری از کارخانه های مرتبط با صنعت فولاد نیز با کاهش ظرفیت تولید همراه بوده اند و به همین دلیل در حال حاضر صنعت فولاد با کمتر از ۵۵درصد ظرفیت واقعی مشغول به فعالیت است.

از این رو روند مصرف ظاهری کشور در چند سال گذشته منفی بوده است و از ۲۲ میلیون تن در سال ۱۳۸۹ به حدود ۱۸ میلیون تن در سال ۱۳۹۵ رسید؛ اما خوشبختانه از دو سال قبل، با تلاش و مدیریت دولت رشد منفی متوقف و از سال گذشته، تولید و مصرف با رشد مثبت همراه شد که امیدواریم همچنان تداوم یابد.

برای بهبود تولید صنعت فولاد کشور چه راهکارهایی پیشنهاد می کنید؟

راهکارهای بهبود تولید صنعت فولاد کشور را میتوان در دو دستۀ راهکارهای داخلی و راهکارهای برون مرزی مطرح کرد.

در مورد راهکارهای داخلی لازم است جهت تقویت تولید صنایع مختلف کشور، برنامۀ ویژه ای ازجمله اعطای سرمایۀ در گردش بدون بهره برای ایجاد توسعه طراحی و اجرا شود.

از مهمترین صنایع تأثیرگذارمی توان به صنعت ساختمان و پروژه های عمرانی کشور اشاره کرد که با اعطای تسهیلات مالی و تخصیص بودجه های عمرانی مناسب میتوان در کوتاه مدت چشم انداز مناسبی برای افزایش مصرف و تولید در این صنعت ترسیم کرد.

از دیگر راهکارهایی که میتواند به رونق صنایع فولادی کمک کند تسهیل در صادرات محصولات فولادی و حمایتهای لازم از صنایع داخلی به ویژه در مقابل واردات به کشور است.

مهمترین راهکار خارجی نیز صادرات محصولات فولادی است که لازم است شرکتها با بهبود کیفیت محصولات و تعامل مؤثر با مصرف کنندگان سایر کشورهای جهان، روند صادرات محصولات خود را افزایش دهند؛ البته در این خصوص نیز دولت با سیاستهای حمایتی مناسب می تواند نقش مؤثری ایفا کند.

برای افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی در کشور، اجرای چه اقداماتی ضروری به نظر میرسد؟

مهمترین اقدام برای افزایش مصرف محصولات فولادی تحریک تقاضا و ایجاد تحرک بیشتر در صنایع تکمیلی براساس نیاز بازارهای داخلی و صادراتی است. در این خصوص افزایش میزان بودجه های عمرانی می تواند راهگشا باشد؛ زیرا صنعت ساختمان بیشترین تأثیر را در افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی کشور دارد و دومین عامل مؤثر در افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی، ایجاد رونق در صنعت ساختمان و خروج این صنعت از رکود است.

اقدامات حمایتی دولت در بازارهای صادراتی، ازجمله اعطای وام های ارزی و ریالی بدون بهره برای صادرات، اختصاص مشوق های صادراتی، انعقاد قراردادهای بلندمدت، وضع تعرفه های ترجیحی و... در جهت بهبود فضای کسب وکار و تولید کارساز هستند. صادرات محصول میتواند به تولید با حداکثر ظرفیت این صنایع و کاهش هزینه های ثابت به ازای محصول تولیدی کمک قابل توجهی نماید. همچنین صادرات کالا می تواند منجر به بهبود کیفیت محصولات تولیدی و شناسایی نیازهای جدید مصرف کنندگان در بازار وسیع تری شود.

متأسفانه امروز ۵۵درصد ظرفیت فولاد کشور فعال است؛ درحالی که متوسط ظرفیت فعال صنعت فولاد جهان حدود ۷۰ درصد است.

جذب سرمایه گذار خارجی چه تأثیری در رونق صنعت فولاد خواهد داشت؟

ازآنجاکه تأمین منابع مالی خارجی می تواند بسیار ارزان تر از تأمین مالی از بازار سرمایه یا بانکهای داخلی باشد، جذب سرمایه گذاری خارجی در جهت رشد صنایع فولادی و کاهش هزینه های تولید میتواند کمک شایانی به این صنایع کند؛ البته درصورتیکه جذب این سرمایه ها همراه با توسعۀ صادرات صنایع فولادی باشد و بازپرداخت این سرمایه ها را از محل صادرات انجام دهند، موفق تر خواهند بود.

درگذشته بخش عمده ای از توسعه های فولاد مبارکه به همین شیوه ایجاد میشد. بازده سرمایه در صنعت فولاد به هیچ وجه با بهره های بانک های داخلی هم خوانی ندارد و به همین دلیل رغبتی برای تأمین سرمایه گذاری های جدید از محل منابع داخلی نیست و سرمایه گذاری های قبلی هم با ظرفیت کامل فعال نیستند.

با توجه به شرایط کنونی، آیندۀ صنعت فولاد را در کشور چطور ارزیابی می کنید؟

صنعت فولاد یک صنعت مادر است و کشور ما نیز جزء کشورهای درحال توسعه و دارای منابع و امکانات لازم برای تولید فولاد به شمارمی آید؛ بنابراین، چشم انداز آیندۀ صنعت فولاد مثبت است و پیش بینی های خوش بینانه و بلندمدت نیز بیانگر رشد متوسط ۵درصدی تقاضای فولاد تا سال ۱۴۰۴ است؛ البته باید به توسعۀ ظرفیت های اقتصادی فولاد با نگاه به صادرات توجه ویژه ای کرد تا بتوان به تولید رقابتی محصولات فولادی دست یافت و سطح اشتغال را در کشور بهبود داد.